Вера
Ја најдовме вистинската вера, обожавајќи го неподеленото тројство
Од Божествената Литургија на Православната Црква!
Апостолската вера (она што е предадена од Христос на своите апостоли и нивните наследници-епископи) ни е позната како што апостол Павле поттикнува во воведните стихови од неговата 11-та глава до Хебрејската црква:
„Верата е уверување за нештата на кои се надеваме, убедување за работи што не се гледаат. (Црквата триумфира) Навистина, со вера, нашите предци (светците од стариот завет/завет) добија одобрение. Со вера разбираме дека световите се подготвени со словото Божјо (Исус), така што она што се гледа е направено од невидливи работи“ (Како што е наведено во апостолското верување).
Така, верата не е прашање на размислување бидејќи размислувањето поттикнува слобода на толкување – што во овој случај води до ерес (отстапување од она што е утврдено како вистина) на пр.: тенденција да се направи Бог по наша слика и подобие наместо да го познаваме како што ни е откриен во верата на НЕГОВАТА Црква!
Понатаму, да се знае значи да се биде сигурен во – потврдувањето со целиот црковен католикос (вселенски) кој е православен (правилно му се поклонува и слави на Бога во вистинската вера) – постојано го потврдува нашето верување! Додека размислувањето ги отвора порталите на сомнеж поради ограниченото разбирање, повторно разгорувајќи го нашето толкување кое води до измама, која е производ на нашите емоции кои се во постојана состојба на флукс…….верата не се менува како што повторно ја поттикнал апостол Павле во 13. поглавје и 8. стих до Евреите: „Исус Христос е истиот вчера, денес и засекогаш.“ Зашто во Бога нема измама, туку само вистина која произлегува од љубов.
Оттука, Го познавме - затоа што тоа е значењето на 85-от псалм на Соломон и 10-тиот стих каде што „Милоста и вистината се сретнуваат заедно; праведноста и мирот се бакнаа еден со друг.“ Така во 3. поглавје и 16. стих од Евангелието по апостол Јован: „Бог толку го возљуби светот, што ни го даде Својот единороден Син, та секој што верува во него да не загине. (заминете во отсуство на Бог) но имајте вечен живот“. (Влезете во заедница со Него) Покрај тоа, иконографијата на Црквата, особено гостопримството на Авраам - воведните стихови од 18-то поглавје во извештајот во Битие, ја опишува оваа извонредна појава на горенаведените цитати…….
Во контекст на латинскиот запад - грчкиот збор ELEISON (милост) има тројно значење на латински: MISERICORDIAE! Иако ова е составено од два збора MISERERE – латински = (МИЗЕРИЈА) грчки - CARDIA = (СРЦЕ), зборот CUMPASSIO – Сочувство = (ПОШЕТЕ СО) ја нагласува работата на Света Троица како што се гледа во оваа света икона на икони.
Бог, кој е Татко на сите, ја гледа нашата потреба за помош (Miserere) Бог Духот ги слуша криците на нашите срца (кардија) Бог Синот ја презема нашата смртна рамка за да го врати нашето достоинство кое беше оцрнето (cumpassio) како што е повторно изразено во воведното поглавје од Евангелието според апостол Јован.
„Во почетокот беше Словото… зборот е Бог… сè настана преку него…
во него е животот... светлината на сите луѓе... светлината свети во темнината и темнината не можеше да ја победи... дојде кај неговиот народ, но тие не го прифатија.
Но, на сите што Го примија, кои веруваа во Неговото име, им даде власт да станат Божји деца, кои не се родени од крв или од телесната волја или од човечката волја, туку од Бога. (Крштевање)
И словото стана тело и живееше меѓу нас и ја видовме Неговата слава, слава како на татков единец, полн со благодат и вистина... благодатта и вистината дојдоа преку Исус Христос.
Никој никогаш не го видел Бога.
(Во суштина) Бог е единствениот Син, кој е близок до срцето на Отците, кој го објавил“.
Православната црква која Е семејно стебло на Христос нашиот Бог и исполнувањето на новиот завет (продолжувачката Црква која започна во стариот закон, беше обновена од Исус во Новиот завет и е непроменета од првиот ден) останува послушна на ова. ден на нејзиниот епископ: Христос Господ. Ако некогаш згрешиме и почневме експедиции на нашето размислување како и многу други деноминации - ќе се отцепиме од Христос лозата и ќе застаревме - немоќни и лишени од секаква благодат и наследство добиени преку апостолите... предупреден од апостол Павле во 1. поглавје и 8. стих од неговото писмо до Галатската црква;
„Зачуден сум што толку брзо го напуштате Оној што ве повика во Христовата благодат и се свртувате кон друго евангелие - не дека има друго евангелие, туку има некои што ве збунуваат и сакаат да го изопачат евангелието на Христос.
Но, дури и ние или некој ангел од небото да ви објави евангелие спротивно од она што ви го објавивме, нека биде проклет! Како што рековме претходно, така и сега повторувам, ако некој ви проповеда евангелие спротивно од она што сте го примиле, нека биде проклет!
Дали сега барам човечко одобрување или Божјо одобрување?
Или се обидувам да им угодам на луѓето?
Ако сè уште им угодував на луѓето, немаше да бидам Христов слуга“.
Така, вербата да се отстранат планините може да се случи само ако имаме ВЕРА, а не обична филозофија што ја користиме поради стоката; верата спаѓа во категоријата религија каде што набљудуваме/вадиме што сакаме од неа – неделна/неделна количка: доктрина со малку маснотии – не сакаме да ни кажуваат! Високо ниво на калциум емоции - нема ништо лошо со мене! Оттука, ова веќе не е вера, туку личен избор – иако Господ ни го дал дарот на слободна волја, ние не можеме да го имаме на нашиот начин кога станува збор за реалноста да бидеме и да бидеме примени во вечната Причест на светителите.
Значењето за нас овде во современото општество е трикратно….
(А)Приватни откритија - архангелот Гаврил наводно им се појавил на АЛ-Амин (Мохамед), Џозеф Смит (Мормон) и многу други кои веруваат дека станале патот, вистината и животот претпоставувајќи лажни месијански карактеристики кои произведуваат гнили плодови до сржта………
(Б)Departure from Patristics – modern theological and philosophical tendencies harboured in houses of clerical formation…………. _cc781905-5cde-3194- bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb3b- 136bad5cf58d_
(C)Компромитирање на верата – играње карти право во парохиски услови според статус кво (црковната политика) со цел да се унапреди и да се стекне престиж наместо да се преземе улогата на добар пастир, да се негува стадото и да се добие благодатта од високо за да се има вера да се отстранат планините така да се каже!
Вечен! Бог е вечен! Тој е и секогаш останува ист! Според тоа, сè што произлегува од Бога не може да се промени, измени или противречи на она што Тој така да се каже! Во значењето (А) со наслов Приватни откровенија, мора уште еднаш да биде јасно дека Бог не може да го промени своето мислење, бидејќи Бог е и секогаш ќе биде - ништо не се менува за конфликт во вечното (прекинување на заедницата во Светото тројство) нема, нема и никогаш нема да биде! Така, ако едно суштество од небото или наводно светец/пророк на земјата би открило нешто во името на Бог (ИЕСУ КРИСТОС), тоа никогаш не може да противречи на она што е предадено од Господ кој е вистината - зашто Бог никогаш не зборува со измама, ниту пак отстапува од својот збор! Покрај тоа, постои тенденција да се оцрни/корумпира она што е откриено поради личен интерес - толкувањата и очекувањата на луѓето го омаловажуваат светото писмо (Светото писмо) со цел да се постигне НИВНО исполнување не Господовите планови!
Во контекст на празникот Преображение, читаме во 9. поглавје и 28. + стихови од евангелието на апостол Лука дека Господ се преобразил/ја открил својата слава (несоздадената светлина) на своите апостоли: Петар, Јаков и Јован на планината Тавор; присуството на старозаветните светци Мојсеј (кој го прими законот) = потврдува дека Исус Е Христос исполнувањето на заветот, Илија (кој беше преземен во небесна слава) = потврдува дека Исус Е воскресението, животот и светлината на светот како што е напишано во 9-тото поглавје и вториот стих од книгата на пророкот Исаија поттикнувајќи:
„Народот што оди во темнина виде голема светлина; оние што живееја во земја на длабока темнина - на нив свети светлината“.
Понатаму, при предавањето на Господ во неговиот храм; каде што Христовото дете било донесено за да биде претставено и обрежано според Мојсеевиот Закон, старецот Симеон препознал дека детето што било донесено пред него е навистина Месијата. Оттука, Светиот Дух му ветил на Симеон дека нема да ја вкуси смртта додека не го види Спасителот, а потоа, како што е запишано во 2. поглавје и 29. + стихови во евангелието на апостол Лука, тој (Симеон) изговорил: „…….Очите ми се го виде твоето спасение, кое си го приготви за сите луѓе, светлината за просветлување на незнабошците и славата на твојот народ Израел“. (Израел не е сегашното разбирање како нација, но ние крстените сега сме Господово наследство и црква на новороденото!) _cc781905-5cde-3194-bb3b-138d_bad
Господ во 4. поглавје и 21+ стих од евангелието на апостол Марко поттикнува дека мора да живееме во светлината (да живееме во Исус – му откри Бог на човекот) за „Дали некој би запалил светилка и потоа ќе ја стави под кошница или кревет? Се разбира не! Светилка е поставена на штанд, каде што свети нејзината светлина. (оттука нема измама во Бога)…….колку поблиску слушате, толку повеќе ќе ви се даде разбирање…..и ќе добиете повеќе.” (Даровите на Духот се пренесуваат во светата тајна на Хрисмацијата/потврда – Благодат = бесплатно дар) Така, поимот повторно да се родиш се остварува во крштевањето и Христовувањето!
Така, размислувајќи за оваа тема на светлината – светлината што се виде на Тавор – се покажа славата Господова; Обожение – Христос кој е светлина живее во нас христијаните! Оттука, ако некогаш се надмине со нездрава доктрина; ние стоиме цврсто со мачениците (оние кои сведочеле за Христа преку крв) мачениците се светци кои не се откажале од својот живот за да стекнат престиж, не оделе наоколу убивајќи други во името на Бога, туку биле луѓе кои живееле нивниот живот и го почестиле Господа како што се почитуваат брачните другари во бракот: претпочитаат нивните животи да бидат изгубени отколку да го изневерат оној што го сакаат!
Освен тоа, ние како мачениците мора да стоиме цврсто во верата – не дозволувајќи им на најубедливите лаги на светот да не заслепат од вистината. За жал, многумина кои можеби мислат дека се христијани поради тајните што ги примиле, но не ги живеат, биле заслепени од темнината на незнаењето; Јас сум добар човек и ќе бидам добро! Ако сме добри, тогаш произлегуваме од добрината и секогаш би сакале да продолжиме да одиме кај Оној КОЈ Е изворот на сета добрина што треба секојдневно да се зајакнува и надополнува. Затоа, ако навистина сме добри како што се изјаснуваме дека сме, тогаш ќе имаме мудрост да пливаме низ матното море на сомнеж и обука на измама низ такви струи на несигурност со светлината на надежта и сигурноста која живее во нас – закотвувајќи се на Христос камен-темелник на градбата на нашата вера и постоење!
Конечно, откако го примивме Господ во светата Причест, ние (Господовиот народ, наследството и Црквата) го потврдуваме дарот на верата што го добивме во крштевањето. Оттука, ние сме посвоени како Господовата сопствена преку божествена заповед запишана во 28. поглавје и 19. стих од евангелието на апостол Матеј при Господовото вознесение, каде што тој дишел врз своите апостоли давајќи им благодат и им наредил да станат рибари на луѓе со зборовите: „Одете и правете ученици на сите народи, крштавајќи ги во името на Отецот и Синот и Светиот Дух и учејќи ги да послушаат сè што ви заповедав. И запомнете, јас сум со вас секогаш, до крајот на векот.”
Така, во рамките на Божествената Литургија според зборовите на свети Јован Златоуст, ние кои сме Господови помазаници (Причестувањето на светите) благодарно пееме:
„Ја видовме вистинската Светлина за тебе, Господи Исусе, Симеон и твоите апостоли Петар, Јаков и Јован ја видоа светлината на твоето преобразување! Примивме Небесниот Дух за тебе дишеше на твоите апостоли и преку нив го освети новото свештенство и ги освети сите луѓе кои се причестуваат со твоите тајни! Ја најдовме вистинската вера, поклонувајќи се на неподелената Троица, која не спаси зашто ти заповеда сите народи да се крстат во твое име; ти даваме секаква слава и чест!
