HOE WE
ZIJN GEKOMEN
Net als pater Antonio was Australië overspoeld door de nationaal-orthodoxe zoals het geval was in Italië en andere gebieden ... het is Grieks of Slavisch: je kunt geen Aussie en orthodox zijn omdat (in hun gedachten) dat te dicht bij ketterij ligt ! Toen ik de Slavische (Russische) Kerk (in het buitenland) diende en de opvolging kreeg die werd gegeven aan St. John Maximovitch van Shanghai en San Francisco, kreeg I (Pater Raffaele) als diaken een berisping dat mijn Slavische (Slavische – Kerktaal) werd te Servisch uitgesproken en niet Russisch genoeg! Evenzo, toen ik de Grieken (Echte Orthodoxe Christenen) diende en de opvolging ontving die aan St. Chrysostomos van Florina was gegeven,
Ik (Vader Raffaele) als priester werd berispt omdat ik geen klassieke beheersing van het Grieks had, wat te Italiaans klonk, en klaagde verder dat mijn haar lang moest zijn, zodat ik het in een paardenstaart kan binden en eruitzie als een echte Athonite (monnik van Mt. Athos) niet kort - het helpt niet als je een bal hebt!
Velen onder de geestelijkheid (bekeerlingen en wieg) verlangden ernaar dat Australië een eigen kerk zou worden (worden), maar hadden niet de moed om uit hun comfortzone te stappen en dingen voor elkaar te krijgen. Natuurlijk, wanneer men dit doet, verliezen ze status, handelswaar en andere dergelijke weergaven, maar ik had niets te verliezen, en zoals de ervaring mij heeft geleerd en de Heer vermaant voortdurend in de evangeliën: "WEES NIET BANG!" Dus deed ik een beroep op de synode om iemand te sturen om de situatie hier te regelen, wat ondraaglijk was, vooral wanneer particuliere commissies kerkgebouwen kapen en het als een bedrijf runnen; op hun gemak aannemen en ontslaan, wat totaal oncanoniek is, want ze hebben geen recht op bestuur.
Hoe sympathiek de synode ook was, er was een buitengewone terughoudendheid om golven te maken vanwege de goederen die ze hier van de commissies oogstten. Dus, omdat ik van Italiaanse afkomst ben, deed ik (Vader Raffaele) een beroep op de kerk in Rome (2015AD) met betrekking tot deze ondraaglijke situatie waarin ik tot nader order werd geplaatst als beheerder (Archimandriet) van de Australische kerk (2016AD). Zo vertelde de synode mij toen dat er een verkiezing zou plaatsvinden voor een bisschop om toezicht te houden op onze zaken. Het kerkelijk recht schrijft voor dat elke geestelijke in de diaspora onder het bestuur van de kerk van zijn erfgoed moet vallen. Zo werd ik gekozen tot bisschop van de Australische landen (2017AD) en werd ik in de maand september naar Rome geroepen voor wijding.
Want door de oude wet, die ik krachtig volgde, stierf ik aan die wet, zodat ik vernieuwd mag worden in het nieuwe gebod door mij levend aan God te geven. Ik heb come om mee gekruisigd te worden Christus, en l niet langer bestaan voor mezelf alleen, maar it isChristus wie heeft me de genade gegeven om te leven en volledig te levenin mij. Vandaar,het leven die mij binnen wordt gegevenhet lichaam, ik leef van harte door vertrouwen en zekerheidin de Zoon van God, wie lovesmij en gaf zichzelf op voor mij. Om deze reden kan de genade van God niet langer van mij worden gescheiden, maar in zijn volheid worden geschonken door deze overtuiging! (Gal 2:19)