De kerk
Er is één Heer, één geloof, één doop.
Brief van Paulus aan de kerk van Efeze - Hoofdstuk 4, Vers 5
HET MYSTIEKE LICHAAM VAN JEZUS CHRISTUS
DE KERK, DE GEESTELIJKEN, DE MENSEN, HET LEVENDE ORGANISME GESTEUND OP HET GELOOF GEPREKEERD DOOR DE APOSTELEN EN BEKEND DOOR DE MARTELAARS GEGEVEN AAN VELEN DIE VOLLEDIG ZOWEL IN WOORD EN DAAD VIA DE MYSTERIEN (SACRAMENTEN VAN DE ONS TEKENING) AANVAARDEN ZIJN KONINKRIJK WORDEN BEGIN BINNEN ONS!
Door, met en in de kracht van Zijn (Gods) Naam die LIEFDE is – blies de Vader Pantocrator zijn Geest op het stof van het terrein en riep de kinderen van de aarde op om naar zijn beeld te verrijzen; volgens dat wat apart was gezet van de rest van de schepping die hij toen zegende, machtigde en vermenigvuldigde....Hij aanschouwde aldus de pracht van Zijn scheppende kracht, en was tevreden met de goedheid die Hij uitstortte en investeerde die door goddelijke Liefde tot stand kwam zijn! (Gn 1:27-11)
Ik hield eens een preek over Gods schepping (ons), die perfect is – met behulp van een wonderbaarlijk adembenemend glas-in-loodraam dat ik op een herfstdag aanschouwde in een charmant klein kerkgebouw hier in het noorden van Melbourne. Het probleem was dat het (het glas) dat door de jaren heen aan de elementen werd blootgesteld, aangetast werd; hoewel de zonnestralen doorkwamen – was de oorspronkelijke schoonheid niet meer en had de afbeeldingen quasi ontsierend verduisterd.
De trieste realiteit is dat dit precies is hoe de dingen zijn als het gaat om het classificeren van wat wel en niet kerk is. Hoewel sommige dingen misschien intact lijken, is dat niet genoeg om authenticiteit te rechtvaardigen; woorden, daden, liturgie, stijl en intentie moeten hand in hand gaan! Aan de andere kant van de vergelijking, tegengestelde groepen uit het verleden die alles verwierpen dat vanaf het begin in steen was gebeiteld - hun eigen versies creëren vanwege slechte historische kennis; gebaseerd op emoties die steeds veranderen, zijn ook op een groot verlies!
Argumenten uit het verleden en heden met betrekking tot de meer traditionele groepen die strijden tegen canoniciteit (apostolisch geaccrediteerde) variaties op, wie of wat eerst komt - geestelijken, mensen, liturgie, sociale rechtvaardigheid; een chemische onbalans veroorzaken - ver verwijderd van wat IS de Kerk die eensgezind zou moeten zijn! Dan zijn er natuurlijk de altijd aanwezige standpunten en het inblikken/zakken van iedereen en iedereen die geen deel uitmaakt van die bepaalde gemeenschap/groep! We hebben het allemaal te druk in de boksring in plaats van met ons ware zelf in het reine te komen, te verbergen wie we werkelijk zijn, vrienden te zijn met iedereen in het compromitteren van het geloof om anderen niet te beledigen. Dit gedrag werkt averechts omdat het onszelf beledigt via zo'n domheid (interreligieus) er is respect, maar het moet wederzijds zijn (tweerichtingsverkeer!) We kunnen samenkomen en voor elkaar bidden zoals we dat zouden moeten doen, maar we kunnen niet bidden met elkaar: duidelijk niet dezelfde God, zeker niet als de een liefde zegt en de ander doodt! Of we erkennen de een of we klampen ons vast aan de ander; God die eeuwig is, kan niet van gedachten veranderen!!!….deze vele namen voor God is de grootste rot en demonische misleiding die heerst in onze huidige samenleving!
Bovendien zijn we veel te comfortabel en ingesteld (fysieke goederen), wat ons enorm belemmert. Wanneer er geen risico's zijn voor de liefde en het belang van anderen; Het is op zich al een indicatie dat er een andere instelling onder het mom van kerk aanwezig is! Helaas is het allemaal in de war en zoals dat glas in lood; er is een grote schoonmaak nodig om de legitimiteit terug te krijgen! We kunnen door bloed worden vastgebonden (apostolische successie), maar als we ontsporen en oneer aandoen zonder berouw (niet naleven van de geboden van Christus), verliezen we alles wat ons is gegeven (worden oncanoniek)
Evenzo kunnen we onszelf beheersen met het lezen van de Schrift en vrolijke muziek - het meeste van wat is vertaald (de bijbel) is vreselijk verkeerd en uit de context; het kan niet met recht worden geleerd vanwege deze alarmerende factor! (Een glimp hiervan is te zien met het bovenstaande correcte citaat uit Genesis) In welke vergelijking we ons ook bevinden; zijn we klaar om naar de Schriften te leven en mensen van de Schrift te worden die in Christus leven en zijn discipelen worden – anderen hem laten kennen door te gebruiken wat we hebben om anderen te helpen en de tranen van de onderdrukten te drogen??? Wat nog belangrijker is, zijn we klaar om alles los te laten wat als kerk werd gezien en met hernieuwd geloof en nederigheid werkelijk dat wat de kerk is te omarmen - ongeacht onze emoties, zelfs als dat betekent dat anderen die familie zijn, vrienden, kennissen zich tegen ons keren , statusverlies en het verwerven daarvan; moderne melaatsen worden??? Vermoedelijk staan we bekend als christenen door onze liefde - dit wordt een grote zeldzaamheid!!!
In het evangelie geschreven door de apostel Mattheüs (Matt 16:13-19) nadat de Heer de apostelen twee aan twee had gestuurd om hen te ordenen om in zijn naam te bedienen, was er een discussie tussen hen over wie Jezus IS! Daarom stelde Jezus hun twee vragen: „Wie denken de mensen dat ik ben?” en "Wat heb je over mij te zeggen?" De volgende reacties met betrekking tot interpretatie - uiteraard gebruikt om prestige te winnen, hebben geleid tot verdeeldheid binnen de historische kerk!
Vandaar de apostel Petrus, degene die hem (Jezus) in het begin plaagde, die het moeilijk vond om aangetrokken te worden tot Jezus - zijnde wat Andreas zijn broer en de meerderheid kenden (Jezus was degene die apart was gezet) die nadat Jezus de storm bedaarde op de zee van Galilea terwijl zij (de apostelen) aan het worstelen waren in de boot: zei tegen Jezus dat hij zich van hem (Petrus) moest verwijderen vanwege zijn gebrek aan geloof en voortdurend zakkenvullen, en vermaande toen: "U bent degene die beloofd is te komen , de Zoon van de levende God!” Dan noemt de Heer voor de eerste keer de stichting van zijn Kerk – die grote verwarring heeft veroorzaakt door interpretaties, en waarbij wanneer zoiets uit het Grieks in andere talen wordt vertaald – problemen ontstaan doordat zulke transletterlijke expedities onwetend uit hun verband zijn gerukt ! Een perfect voorbeeld is onze eigen Engelse taal - bij het vertalen van andere talen naar het Engels vergeten mensen dat woord voor woord vertalen NIET WERKT! Want in tegenstelling tot de mediterrane en Europese talen veronderstelt Engels niet dat je de context kent; alles moet worden uitgelegd om het te begrijpen!!! Dit is net als wanneer mensen teksten vertalen om in het ritme te passen….het werkt niet vanwege de mentaliteit van die taal waar de teksten vandaan komen en de muzikale cultuur van het ritme dat het inkapselt; er is een reden waarom er 4 evangeliën zijn die divers zijn vanwege het publiek waarvoor ze zijn geschreven!
Daarom verklaart de Heer aan de apostel:
“Simon, zoon van Jona, je bent gezegend, want de Geest van Waarheid heeft in jou gesproken en je hart dat mij heeft leren kennen dankzij het genoegen van de Vader die wenst dat iedereen mij accepteert, heeft het geloof bevestigd dat je hebt verkondigd en je broeders accepteer van ganser harte wat vast staat als een rots! Dus spreek ik je aan als Rock; degene die sterk moet blijven in de tijd van verzoeking, want ik, de hoeksteen, zal mijn kerk oprichten op uw verenigde belijdenis en de poorten van de hel zullen nooit over haar zegevieren, want ik schenk u alle sleutels van mijn koninkrijk (door uw " Apostolisch "werk, velen zullen komen) en wat u op aarde verkrijgt, zal in de hemel worden veiliggesteld (redding van zielen) en alles wat u op aarde vermaant, zal in de hemel worden uitgewist!" (De afwijzing van degenen die verhard van hart zijn en zich niet bekeren van hun wegen, vooral niet bij de dood)
Hier begint het gedachteconflict in wie moet heersen over wie, en door wiens gezag iemand mag besturen – dit was lang voordat de apostel Paulus in beeld kwam; aldus Petrus berispend over het naleven van de besnijdenis:
'Toen ik getuige was van de inconsistentie met het niet naleven van de waarheid van het evangelie, hekelde ik Kefas in het openbaar door te zeggen: 'Je bent een Jood van geboorte, maar leeft nu als een niet-Jood; waarom dwing je nu niet-Joden om te leven en te onderhouden wat de Joden bewaren?” (Gal2:14) (Geen onfeilbaarheid hier!)
De apostelen zelf stonden op gespannen voet met elkaar:
"Er ontstond een geschil tussen de twaalf in wie de leiding zou moeten nemen en de categorie van fatsoenlijk met betrekking tot het gezag van elk." (Lc 22:24)
De Zebedeüs-tweeling (Jakobus en Johannes) veroorzaakten ook wrijving via het verzoek van hun moeder op wiens verzoek aan weerszijden van Christus' troon mocht plaatsnemen.
"Daarom smeekte hun moeder hem (Jezus) en zei: "Geef dat deze twee zonen van mij zullen zitten - een aan uw rechterhand en de andere aan uw linkerhand in uw koninkrijk dat komt!" (Mat 20:21)
De apostel Paulus herinnert de kerken in die dagen eraan dat er maar één bisschop is, of beter gezegd één Heer van de kerk en dat is Jezus Christus; er was een tendens voor groepen die authenticiteit en exclusieve omgang met bepaalde apostelen en discipelen claimden
“Velen van u sporen uw lidmaatschap aan van ik Paulus, anderen Apollos, dan zijn er loyaliteiten aan Kefas, maar u houdt vol Christus te belijden. Is Christus verdeeld? Ben ik Paulus voor jou gekruisigd? Of bent u in mijn naam gedoopt?” (1Ko 1:12-13)
Paulus herinnert hen eraan dat er maar één persoon is die we moeten volgen in wie we zijn gedoopt en waarin we zijn gekleed
"Heb je echt begrepen dat we allemaal in Christus zijn gedoopt en hebben gedeeld in de verdiensten van zijn dood - dus met hem sterven, met hem begraven worden en via de Vaders liefde worden opgewekt in de glorie van Christus' opstanding en een nieuw volk worden wie leeft en wandelt in zijn licht? (Rm 6:3-4)
Dus IS Jezus de steen van redding zoals geprezen in de 18e Psalm door David de Koning:
“Ik hou van u, mijn Heer, die mij met kracht vervult, want u, Heer, bent de onwankelbare steen, het fort en de verlossing in de turbulentie van mijn leven; waarlijk, jij bent de levende God die mij beschermt, ondersteunt en de overwinning op mijn vijanden verzekert – mijn fort en redding!” (P18:1-2)
Daarom is het met de bovenstaande notie belangrijk om op te merken als leden van Christus' Kerk dat Jezus heeft aangegeven dat alle leiders (apostelen) van Zijn Kerk gelijk zijn! Zo staat in het verslag van de apostel Lucas: Er ontstond onder hen een aanslepend geschil dat in de loop van de tijd broeide over wie als de grootste onder hen beschouwd moest worden.
De Heer kende hun hart en herinnerde hen eraan: “De heersers van de heidenen, samen met hun ministers, heersen over hun volk en oefenen prestige uit met de titel van weldoeners en beschermers van de gemeenschap: DIT MAG NOOIT ONDER U GEBEUREN! Ik die degene ben die groot is, ben onder jullie gekomen zoals degene die de jongste van hun broers is en als Heer ben ik de dienaar van allen! Grootsheid wordt gemeten door iemands nederigheid en ik als Heer zit niet aan tafel in afwachting van u om mij te dienen, ik heb u eerder uitgenodigd om aan mijn tafel te gaan zitten en als gastheer dien ik u en zorg voor wat mijn gasten nodig hebben!”_cc781905 -5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_ (Lk 21: 24-27)
Wanneer de Schrift iscorrect vertaaldde resultaten zijn:beangstigenden inderdaaduitdagend! Het is dus duidelijk dat onze Heer en Heiland de apostel Petrus niet als zijn enige plaatsvervanger (bestuurder) op aarde heeft achtergelaten, aangezien een dergelijke latere traditie onder de rooms-katholieken ontstond. Verder is het opvallend dat een uitstekend verdrag met de werken van de beroemde Duitse geleerde en historicus Johann J. Von Dollinger, getiteld 'De mythe van de pauselijke onfeilbaarheid', gepubliceerd door St John of Kronsrtadt Press - datALLE kerkvaderszaagbisschoppen/Episkopoi (opzieners) enpriesters/Yierondoi (ouderlingen) als zijndeGelijken inApostolische Successie(blz. 35). Echter, vanwege politieke ambitie en hebzucht – dit is wat er gebeurt wanneer dat wat verondersteld wordt de Kerk te zijn (Gregoriaanse waarnemers van de kalender en Juliaanse waarnemers authentiek en gereformeerd zowel oude als nieuwe calandaristen) zich losmaakt van het Hemelse Koninkrijk om een aards rijk: de Stoel van Rome probeerde helaas haar positie in de wereld en door de5e eeuw na ChristusdePatriarchen van Romeprobeerdenclaimdat wat niet van hen was om te claimen -absolute controle en bestuur van de kerk.
Het is waar dat vanuit historisch perspectief de Kerk in de beginjaren in de traditie zat, maar wanneer tradities (hoe oud die misschien ook niet correct zijn, maar we gaan ermee door omwille van de menselijke authenticiteit) de scheidingen worden van het echte artikel zichzelf (Jezus Christus) dan moeten deze terzijde worden gelegd! want er zijngeen argumenten in het bijzonderdie kan worden gebruikt om een van de tradities vanRome's aanspraken op suprematievanwege datgene wat is opgetekend in het verslag van de apostel Mattheüs 16:18, als men kijkt naar de originele Griekse tekst - kan geen enkele claim van suprematie worden gestaafd, want zulke afrekeningen vallen uiteen! Nu willen we geen partijtje tafeltennis hebben in de zin van het gooien van de bal naar de tegenstander als een middel om te veroordelen, samen met denigrerende winderigheid, maar in alle eerlijkheid, als we echt de kerk zijn, dan moeten we kijken naar feiten en geen sleeplijnen die er uiteindelijk toe zullen leiden dat ze in het niet vallen – dit is al duidelijk in Australië omdat het aantal kerkgangers daalt (de mensen die echt alles zouden doen voor hun buren–geen clubleden die status zoeken) als vliegen die gekraakt zijn!
Vandaar dat in hetzelfde opmerkelijke boek 'de mythe van de pauselijke onfeilbaarheid' op pagina 23 het volgende wordt benadrukt: 'Het Griekse equivalent voor Petrus is Petros, wat 'kleine steen' betekent. Het Griekse woord voor rots is Petra. Petra is vrouwelijk; daarom kon het niet verwijzen naar een mannelijke Petrus (een feit dat gemakkelijk over het hoofd wordt gezien door Romeinse apologeten). Wat Jezus zei is: "Jij bent Petrus" (Petros een kleine steen) EN OP DEZE ROTS (Uw verkondiging van mij als Christus) ZAL IK MIJN KERK BOUWEN, aangezien jij alleen het gewicht van haar fundament niet kon dragen." Want Hij (Jezus) verduidelijkt dit begrip later in het verslag van de apostel Johannes wanneer de synedrionfunctionarissen hem confronteren met de rellen in de tempel en hij (Jezus) hierop reageert:
"Je zult deze tempel vernietigen, maar op de derde dag zal hij herrijzen met levende stenen!" (Joh 2:19)
Want hij herinnert hen (het synedrion) zoals vastgelegd in het verslag van de apostel Matteüs over Psalm 118 in het 22e vers, waar:
"de steen die (zij) de bouwers hebben afgewezen, is de hoeksteen geworden van het vernieuwde gebouw - een wonder dat alleen de Heer kan volbrengen en dat wonderbaarlijk is op de plaats van degenen die geloof hebben!" (Mat.21:42)
Bovendien is de apostel Paulus heel duidelijk in zijn vermaning aan de kerk van Korinthe dat Christus de Rots is, zoals het vers luidt:“Want niemand kan een andere leggen foundation anders dan de one that_cc781905-bb3b-136bad5cf58d_other than the one which_cc781905-bb3b-31bad. (1 Kor 3:11) Nogmaals, als de apostel Petrus het hoofd van de kerk was, waarom werd hij (Petrus) dan overstemd door de apostel Jakobus op het Concilie van Jeruzalem, zoals opgetekend in het 15e hoofdstuk van het boek van de Handelingen van de apostelen??? Ook, als de apostel Petrus het hoofd van de kerk was en onfeilbaar, waarom werd dan bewezen dat hij ongelijk had met betrekking tot christenen van niet-Joodse afkomst die de huurders van de oude wet in acht namen??? Bovendien zijn er aanwijzingen dat de kerk van Rome tot vrij laat in de tweede eeuw werd bestuurd door een concilie van presbyters zonder de aanwezigheid van een bisschop, aangezien bisschoppen veel later werden geïntroduceerd, zoals uitgelegd door Hiëronymus:
“De Presbyter is dezelfde als de Bisschop, en voordat de Duivels ertoe aanzetten dat er concurrentie ontstond in religieuze aangelegenheden en mensen zeiden: 'Ik ben van Paulus, ik van Kefas', werden de kerken bestuurd door een gezamenlijke raad van presbyters . Daarna, toen elke ouderling dacht dat degenen die door hem waren gedoopt, hem toebehoorden, werd de regel gemaakt dat één ouderling boven de rest moest worden gekozen. Dienovereenkomstig, zoals de presbyters wisten dat ze volgens de gewoonte van de kerk onderworpen waren aan de persoon die boven hen was geplaatst, zo wisten de bisschoppen dat ze boven de presbyters stonden als gevolg van een gewoonte in plaats van enige regeling van ware opperheerschappij.”
Deze aansporing van de veel vereerde Latijnse pater Hiëronymus toont daarom aan dat – ja, bisschoppen een noodzaak zijn in de kerk van vandaag vanwege haar enorme omvang en complexiteit; ze bieden een bron van eenheid! Bovendien benadrukt het bovenstaande citaat de belangrijke relatie tussen de presbyters en bisschoppen. Presbyters zijn daarom verplicht om:respecteer hun bisschopende bisschop moet zijn bisdom besturen in overleg met zijn raad van presbytersaangezien zij (de priesters) degenen zijn dieomgaan met de dagelijkse realiteit van de kerkin zijn bisdom. Ten slotte, als het onmiskenbare feit van kerken tot het einde van de tweede eeuw na Christus werd bestuurd door concilies van presbyters, hoe kan dan worden gezegd dat de apostel Petrus zijn pauselijke opvolgers voor Rome heeft geordend??? Als we dingen willen doen omwille van wat er vroeger werd gedaan - Traditioneel gesproken; zijn er niet minstens twee bisschoppen nodig om een presbyter in de rang van bisschop te plaatsen??? Het is duidelijk dat de stelling van de Patriarch van Rome dat...hij is de opvolgervan de apostel Petrus asgouverneur van de Church Universalis onjuist vanwege het feit datbisschoppen bestonden niet in Rome tot theeind tweede eeuw!
Terugkomend op de eerste paragrafen met betrekking tot het wonderbaarlijke glas-in-loodraam - het is gevoegd door de elementen van oppositie en vreemdheid aan de geboden van Christus als bruidegom/heer van zijn kerk! Het raam heeft een grondige reiniging nodig, niet zoals de demonstranten en hervormers deden in de beginjaren van iconoclasme herhaald in het Engels en Germaans Christendom (protestantse hervormers) - de waterdruk was te sterk en het glas brak... ..we moeten het vuil van aardse rijken voorzichtig wegwassen en de vroegere schoonheid van de hemelse realiteit herstellen.
De woorden van de Heiland, geschreven in het verslag van de apostel Johannes, moeten weerklinken door de takken die zich vrijwillig van de wijnstok hebben losgemaakt en uit de as verrijzen om in hem te leven, te bloeien en te groeien!
“Ik ben de wijnstok die leven geeft aan jou, de ranken die in mij leven, want de Vader zal elke rank verwijderen die zijn functie niet in mij vervult! Dus die takken die zich met mij voeden - bloeiend in de constante productie van fruit; de Vader verzorgt ook gracieus en verfijnt door snoeien om overvloedig te produceren. Jullie harten zijn afgestemd op de mijne en zijn dus verzegeld in mijn naam, zodat je in mij mag leven zoals ik in jou. Daarom kunnen ranken geen vrucht voortbrengen en leven zonder gezond te blijven in de wijnstok, net zoals je niet kunt leven of iets goeds kunt voortbrengen zonder in mij te blijven! Want ik ben de wijnstok en jullie zijn mijn ranken!” (Joh 15:1-5)
Daarom moeten we, net als deze wonderbaarlijke icoon van de Kerk, gegrondvest op de verenigde belijdenis van de apostelen dat we het mystieke lichaam van Christus in de wereld zijn, onszelf te allen tijde beschermen! We moeten kansen op zelfzucht mijden en beginnen met het eren van debloed van de martelarenwiegaven hun levenvoor deomwille van de wijnstok! We moeten een levende gelijkenis worden in de wereld die het meest uitdagend is voor onze omgeving! We moeten niet verbergen wie we werkelijk zijn, door te doen alsof we zijn wat we niet zijn! We mogen nooit een oordeel vellen over anderen, vooral niet als ze onverschillig zijn en we misschien niet begrijpen hoe en waarom ze zijn zoals ze zijn! Bovenal moeten we niet bang zijn, maar werken en bidden voor de redding van iedereen en net als de rechtvaardige Dismas die aan de rechterkant van de Heer hing, moeten we toejuichen:"Gedenk ons in uw Koninkrijk!"
Want de Heer roept zijn Kerk om licht te zijn in de duisternis van de wereld:
"door uw goede werken zullen degenen die in de verdrukking van de duisternis leven tot bezinning komen in het besef dat de bron van uw licht de liefde van de Vader (Jezus) is in wie zij zullen verheerlijken!"
(Matt 5:14-16)
De Heer roept zijn kerk om zout te zijn voor wanneer de onsmakelijke gewoonten van de aarde gebaseerd zijn op leugens en hebzucht die sluw met honing bedekt zijn:
“door uw streven om uw goede werken veilig te stellen, zullen degenen die voor de gek zijn gehouden door de flauwheid van bedrog tot bezinning komen wanneer ze de smakelijke woorden proeven die u spreekt en daden die u in mijn naam overbrengt. Maar als u begint af te dwalen van mijn waarheidsgetrouwe woorden, en vergeet de barmhartige wegen van mijn hart weer te geven; de smaak van je inspanningen die eens aangenaam waren, zal onsmakelijk zijn en totaal genegeerd worden als bedorven substantie die geen nut heeft en wordt weggegooid om te worden vertrapt!” (Matt 5: 13)
Als kerk spoort de Heer haar aan om te zijn als een klein zaadje dat wordt geplant en bloeit:
“Hoewel je de kleinste van alle zaden bent als je ze in de tuin van de aarde plant; je zult veel stengels beginnen te verwerven door het nastreven van je goede werken die ik heb gezegend en die stevig in mij geworteld zijn. Uw boom zal een toevluchtsoord zijn voor alle mensen - net zoals de vogels van het bos zich op de takken nestelen - ook mijn volk zal rusten in de schaduw van uw arbeid die in mij is volbracht!' (Matt 13: 31-32)
Op pagina 3-4 van het eerste hoofdstuk getiteld “De Kerk” van zijn boek “De Orthodoxe Kerk” schrijft de beroemde Russische geleerde pater Sergius Boelgakov:"De Kerk bestaat, ze is in zekere zin 'gegeven', onafhankelijk van haar historische oorsprong; ze kreeg vorm omdat ze al bestond in het goddelijke, bovenmenselijke plan. Ze bestaat in ons, niet als een instelling of een samenleving, maar eerst van alles als een geestelijke zekerheid, een bijzondere ervaring, een nieuw leven. De prediking van het primitieve christendom is de vreugdevolle en triomfantelijke aankondiging van dat nieuwe leven. Het leven is ondefinieerbaar, maar het kan worden beschreven en het kan worden geleefd. Er kan dus geen bevredigende en volledige definitie van de kerk zijn. "Kom en zie" - men herkent de kerk alleen door ervaring, door genade, door deelname aan haar leven. Daarom moet de kerk, voordat er een formele definitie wordt gegeven, worden opgevat in haar mystieke wezen, dat aan alle definities ten grondslag ligt, maar groter is dan alle. De Kerk, in haar wezen als een goddelijk-menselijke eenheid, behoort tot het rijk van het goddelijke. Ze komt van God, maar ze bestaat in de wereld, in de menselijke geschiedenis. , als de kerk alleen als een samenleving wordt beschouwd op deze aarde wordt de oorspronkelijke aard ervan niet begrepen, die kwaliteit van het uitdrukken van het eeuwige in het tijdelijke, van het tonen van het ongeschapene in het geschapene. De essentie van de Kerk is het goddelijke leven, dat zich openbaart in het leven van het schepsel; het is de vergoddelijking van het schepsel door de kracht van de menswording en Pinksteren.”
Helaas bestaan er entiteiten die zichzelf als Kerk voordeden, maar diep van binnen de belichaming zijn van de gevallen mensheid die probeert te bedriegen en te manipuleren wat God toebehoort; dus presenteren ze hem door hun bedrog, boosaardigheid en verborgen agenda als een totale barbaar - waardoor hij naar hun eigen beeld en gelijkenis wordt! Wij die de ogen openende ervaring hebben gehad met zulke groepen en individuen, zijn nog steeds bang voor hun slechtheid, maar de Heer heeft ons bewust gemaakt en ons opgedragen de kudde te beschermen door gezegend te worden met een zeer onsmakelijke ervaring! Zo vermaant de Heer in het verslag van de apostel Johannes dat hij de zorgzame herder is die zijn kudde beschermt:
“Er zijn velen onder jullie die alleen een verplichting nakomen voor zover ze zijn aangenomen voor werk! Dit zijn geen herders, want ze bezitten de schapen niet, noch zijn ze overdreven bezorgd om hun welzijn, ze rennen eerder weg bij het zien van gevaar - de schapen weerloos en verspreid achterlatend terwijl de wolven van boosaardigheid de kudde verslinden tot hun plezier. Daarom verzeker ik u dat ik de zorgzame herder ben die mijn schapen goed kent, want zij die de kudde van mijn weiden zijn, hebben mij ook leren kennen en liefhebben op dezelfde manier als de Vader en ik in gemeenschap worden gekend. Het is door deze liefde dat je mag weten dat ik gekomen ben om mijn leven af te leggen ter wille van mijn kudde. Hoewel er andere schapen zijn die misschien niet tot deze kudde behoren, maar opdat de liefde van de Vader die we onafscheidelijk delen, gemanifesteerd kan worden, zal ik deze ook brengen, want zij zullen mijn stem als Herder van allen herkennen!” (Joh 10:11-16)
Toen ik als deken van de presbyters (Archimandriet) gezag kreeg over de Kerk van Australië, waren en zijn er verschillende problemen die onaanvaardbaar zijn in de Orthodoxie voor zover het kerkgebouwen betreft! Comités, Trustees, Raden en in het bijzonder Beheerders die gezag beginnen uit te oefenen dat niet van hen is, hebben de neiging om geestelijken en synodes in dienst te nemen en te ontslaan - net zoals men een sigaret uitsteekt! Verder is een fluctuerende mentaliteit over geloofsbeoefening in een bepaalde kerk volgens de stemmingswisselingen van zulke mensen die onrechtmatig de leiding hebben en die we niet kunnen corrigeren en uitroeien vanwege de huidige instellingen, complete waanzin! Dit resulteerde en is nog steeds de oorzaak van kerkelijke ineenstorting, lobbygroepen, ook goede mensen die ofwel worden afgewezen omdat ze niet passen in hun vorm of ze lopen weg omdat dergelijke (de mensen) terecht niet zullen toegeven aan hun (heersende groepen) waanzin en andere dergelijke praktijken die in strijd zijn met de canonieke vereisten die er zijn om een kerk gezond te houden! Daarom kon ik niet zwijgen, maar schreef ik naar de synode van de kerk in Griekenland en drong er bij hen op aan actie te ondernemen - hoe beleefd hun antwoord ook was, deze huurlingen negeerden mijn smeekbede namens het bisdom die ik probeerde te presenteren in de volgende geselecteerde paragrafen:
Zoals je misschien weet, zijn de gemeenschappen hier in dit land van het Zuiderkruis nogal bijzonder en inderdaad moeilijk - in een constante staat van verandering tussen de drie factoren; geestelijken, commissies en leken. Hoewel dit niets nieuws is, maar met weinig tot geen geestelijken en gebrek aan steun - samen met die van commissies / bestuursorganen die als enige autoriteit optreden; dit heeft en veroorzaakt nog steeds een verdere desintegratie die zal resulteren in de sluiting van kerken!
Feit is dat de orthodoxie hier nooit goed is begonnen!!!! Het is waar dat de staatskerk Rome heeft gevolgd in haar administratieve systeem dat enig voordeel heeft gehad, maar wij die in zekere zin trouw zijn gebleven aan de oudere tradities; hebben in feite ons schipbreuk geleden doordat niemand de verantwoordelijkheid nam en de situatie leidde! Bovendien zijn er maar weinig jongeren aanwezig, terwijl de rest van de late middelbare leeftijd is en teruggekeerd is naar religie (niet noodzakelijk in termen van geloof) op zoek naar een vorm van status; de rest die senioren zijn, zijn bezig met het runnen van de plaats als een sociale club, samen met zijn roddeltendensen!
Jeugd is schaars!!!!! Als jonge priester moet ik in alle geweten biechten; wie zou bij zijn volle verstand deel willen uitmaken van zo'n circus? Vaders, de jongeren zijn niet geïnteresseerd! Roepingen kunnen in deze omstandigheden niet worden bevorderd; het geloof wordt niet onderwezen (niet zozeer in de zin van homiletiek), maar eerder in de ware pastorale zin die de woorden uit de Apostelen James Epistle "Geloof zonder werken is dood!"
We hebben hier verschillende problemen; de geestelijken zien/ontmoeten elkaar zelden; geen morele steun voor elkaar vooral in tijden van crisis…….frauduleuze bisschoppen en valse priesters die als het ware winkels openen en de bankrekeningen van mensen opschonen terwijl ze wrijving veroorzaken onder de bredere gemeenschap…mensen die zijn misleid en zijn teruggegaan naar de nieuwe kalender……oude en nieuwe kalendermensen mengen zich met elkaar en niemand weet wie wie is……bestuursorganen/entiteiten die privé eigendommen bezitten of huren en toestaan dat alle geestelijken in de buurt zijn, ongeacht waar ze vandaan komen om te dienen de mysteries…..dit moet onmiddellijk stoppen want het is niets anders dan complete waanzin; alle partijen verdraaien kerkcanons naar hun eigen gemak!!!!
Eerbiedwaardige Vaders, ik wil niemand beschuldigen, noch wil ik wrijving veroorzaken, maar in geweten kon ik niet langer zwijgen - vooral niet met de traumatische ervaringen die ik heb meegemaakt en geleden; ervaringen die naar Australisch recht strafbaar zijn! Het is van het grootste belang dat u op de hoogte bent van de situatie hier en uw best doet om deze op te lossen voordat er niets meer op te lossen valt!_cc781905-5cde- 3194-bb3b-136bad5cf58d_Na aldus te hebben gezegd, bid ik dat de Heilige Synode vurig werkt om de zaak recht te zetten.
Bovendien, in alle oprechte eerlijkheid, kan ik de voormalige groep/liever (de sekteleider) onder wie ik diende, die berucht is in de orthodoxe wereld, niet tolereren: Is nog steeds in goede staat met de Kerk na de mentale, geestelijke en fysieke schade die hij een van uw geestelijken (mij) heeft berokkend - dit heeft gedaan aan anderen en aan veel van de gelovigen in het verleden en dat nog steeds doet; wentelend in zijn eigen armzalige waanvoorstelling! De vastentijd is misschien de tijd voor vergeving, maar hoe kan er vergeving zijn als er geen echt berouw is??? Moge God waardige geestelijken schenken om met u samen te werken om verzoening onder uw volk tot stand te brengen!
Eind vorig jaar, toen de Heer mij via de Oudere Orthodoxe Heilige Synode van Rome onder het voorzitterschap van Metropoliet Basilio 1 aanstelde als Exarch en Apostel van de Kerk in Australië, schreef ik over dergelijke gevaren in een decreet dat aan de Diakonia (het college van Diakenen die de rechtmatige opzichters zijn van het bestuur {Financiën en eigendommen} van de kerk) van het Exarchaat binnen het tijdsbestek van de Heilige Advent – belovend dat ik alles zou doen wat in mijn macht ligt dat geen enkele ziel zulke trauma's zou ervaren binnen het Exarchaat! Vandaar dat in de vierde alinea van de eerste pagina aldus verordend is:
“Als op enig moment dat wat geclassificeerd is als KERK wordt: benauwend, voorwaardelijk, overweldigend schadelijk “zielenvernietigend” voor iemands gezondheid en groei - “geen genezing” of zelfs de middelen om onrust te lijden door onverschilligheid; vooral waar lekencontrole haar groei kaapt - dit is niet de kerk maar een duivelse instantie die redding bedreigt! Daarom moet deze onmiddellijk worden gesloten via kerkelijk recht en met de medewerking van juridische middelen - grondig onderzocht door onze Australische autoriteiten! Want we mogen niet toestaan dat de Ark des Heils de titanen en het huis van verschrikkingen wordt waar wolven de kudde verslinden waarin Christus, onze Bisschop, waarschuwt dat we moeten beschermen!”
(Trouwgebed na de Heilige Communie - Liturgie van St. Johannes Chrysostomus)
Priester:Heer onze God, u zegent degenen die u zegenen met hun geest en hart en heiligt degenen die hun leven in uw handen leggen, vertrouwend op uw goddelijke voorzienigheid; zegen uw volk en ons uw erfenis. Bewaar bovendien de volheid van uw Heilige Kerk in uw Naam, opdat zij altijd gehoor mag geven aan uw stem als hoofdherder van uw kudde.
Heilig daarom ons die dienen en allen die samenkomen met liefde voor de schoonheid van uw huis; verheerlijk alles met uw goddelijke kracht en werp ons in uw mededogen niet weg, maar houd ons vast, want we hebben onze hoop op u gesteld! Christus, onze God, u zei tegen uw discipelen: “Vrede laat ik u, mijn vrede geef ik u; een vrede die de wereld niet kan geven!” Wij bidden U, Heer, om diezelfde vrede te schenken aan ons die u dienen in de gelederen van de geestelijkheid en aan degenen die samenkomen om uw naam in geloof te heiligen.
Schenk vrede aan de wereld, opdat door de verdiensten van uw evangelie alle naties mogen leren in harmonie te leven en dat allen die wet en orde uitoefenen dit op rechtvaardige wijze kunnen doen; overgave aan uw liefde! Voor U Heer bent het geschenk van boven; het brood van engelen en Vader van Lichten, daarom schenken wij u alle glorie, eer en aanbidding; Vader, Zoon en Heilige Geest, nu en altijd en in alle eeuwen.
Allen: Amen. _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad5190558dbb3... bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb3b-de-3194-bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb3b-cde-3194-bb3b-136bad5cf58d__cc78319594 5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb3b-1394-bb3b-13bad5cf58d__cc781905-5358d__cc781905-5358-bad5cf58d__cc781905-5358-bad5cf58d__cc781905-5cde-3194-bb3b-1394-bb3b-13bad5cf58d__cc781905-5358d__cc781945-5358 3194-bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d-136bad5cf58d__cc781905-5cde-319495-bb3de-319495-bb3 bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d-136bad5cf58d__cc781905cc3-5cde-131945-bb3b-136bad5cf58d__cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d-decc781905cc3-5cde-31945-bb358 136bad5cf58d_
(Typikon/Ceremonial of the Sothern Cross: Holy Apostles Exarchate)
