WHO
WIJ
ZIJN
WAAR
WE KOMEN
VAN
Daarom sprak pater Antonio de Rosso, die de orthodoxe kerk in Italië diende onder het Griekse bestuur, namens de orthodoxe christenen van Italië die diensten in het Italiaans wilden. Dit stuitte op veel weerstand, wat ook een beroep deed op het Slavische bestuur van de kerk in Italië; beide besturen bereikten een consensus; Het wordt tijd dat Italië zijn eigen bisschoppen heeft! Vandaar dat pater Antonio de Rosso (1991-2009AD) werd gewijd tot bisschop van Rome zoals Linus, en pater Basilio Miceli (1995AD -), die de kerk diende onder het Slavische bestuur, werd gewijd tot bisschop van Lazio, net als Cletus.
In kerkelijke termen komt onze APOSTOLISCHE OPVOLGING van de OUDERLIJKE ZIE VAN ROME, die de ORTHODOXIE ALTIJD echter had aangetast! Dus juist om deze reden werd de Oudere Stoel van Rome (LINUS 67-76AD, CLETUS 67-76AD en CLEMEMT 88-97AD), gewijd/gewijd door de apostelen Petrus en Paulus, overspoeld door de nationale orthodoxie (Grieks/Slavisch) en zijn Italiaanse (Romeins) erfgoed werd gekaapt en is dat al eeuwen! Pas toen een Italiaanse orthodoxe geestelijke het geloof, de moed en de vastberadenheid had om de zorgen te uiten van Italiaanse families die de afstamming van het Oude Geloof voortzetten; verlangend naar de diensten in hun eigen moedertaal volgens de tradities die ze altijd hadden en hielden!
Mijn koninkrijk is niet van deze wereld, als mijn koninkrijk een aards rijk was, zou mijn volk voor mij hebben gevochten en zou ik hier niet zijn, noch zou ik zijn overgedragen aan het presbyterale college - mijn koninkrijk is niet aan de aarde gebonden! (Johannes 18:36)
Daarom wordt de genade van autonomie pas na een periode van groei aan een nieuw opgerichte canonieke (wettelijke) kerk in de diaspora gegeven; blijkt een vruchtbare tak van de wijnstok te zijn! Zo wordt elke priester, ongeacht rang, geroepen om een discipel te zijn (in opdracht van hun bisschop): gegeven de sleutels (NEDERIGHEID) van het koninkrijk om te binden en los te maken - de roeping om te dienen, lief te hebben, te beschermen en te omhelzen; heelheid brengen tussen de gebroken en gewonde mensheid. Immers, als nederigheid de sleutel tot het koninkrijk is, dan moeten we als kinderen worden om de toekomende belofte te verwerven!
Bovendien zijn de hoge presbyters (apostelen), later bekend als bisschoppen, degenen die geroepen zijn om eenheid onder de kerk te brengen; bedenkend dat het HERDERS zijn en geen HEREN! Elke bisschop heeft het recht om recht te spreken bij het toezicht houden op de zaken van zijn kudde - onthoudend dat hij onder andere geen HOOFD is, maar een BROER onder zijn rang! Want de Heer herinnerde de zijnen eraan dat dergelijk gedrag van superioriteit niet onder hen mag voorkomen, want Hij (Jezus) alleen is de Autoriteit van zijn Kerk!
