Wiara
Znaleźliśmy prawdziwą wiarę, wielbiąc niepodzielną trójcę
Z Boskiej Liturgii Kościoła Prawosławnego!
Wiara apostolska (ta, która została przekazana przez Chrystusa apostołom i ich następcom-biskupom) jest nam znana, jak napomina apostoł Paweł w początkowych wersetach swojego 11. rozdziału do Kościoła hebrajskiego:
„Wiara to pewność rzeczy, na które się liczymy, przekonanie o tym, czego nie widać. (Triumf Kościoła) Rzeczywiście, przez wiarę nasi przodkowie (święci ze starego testamentu/przymierza) otrzymali aprobatę. Przez wiarę rozumiemy, że światy zostały przygotowane słowem Bożym (Jezusa), aby to, co widać, powstało z rzeczy niewidzialnych” (jak stwierdzono w wyznaniu wiary apostolskiej)
Wiara nie jest więc kwestią myśli, ponieważ myślenie zachęca do wolności interpretacji – co w tym przypadku prowadzi do herezji (odejścia od tego, co zostało ustalone jako prawda), np.: skłonność do czynienia Boga na nasz obraz i podobieństwo, a nie na poznanie Go objawionego nam w wierze JEGO Kościoła!
Co więcej, wiedzieć, to być pewnym – stwierdzając z całym Kościołem catholicos (uniwersalnym), który jest ortodoksyjny (oddając należną cześć i chwałę Bogu w prawdziwej wierze) – nieustannie potwierdza nasze credo! Natomiast myślenie otwiera bramy wątpliwości z powodu ograniczonego zrozumienia, które ponownie rozpala naszą interpretację, która prowadzi do oszustwa, które jest produktem naszych emocji, które są w ciągłym stanie przepływu…….wiara nie zmienia się, jak ponownie napomina apostoł Paweł w 13 rozdział i 8 werset do Hebrajczyków: „Jezus Chrystus wczoraj, dziś i na wieki ten sam” Nie ma bowiem oszustwa w Bogu, lecz tylko prawda, która pochodzi z miłości.
Stąd poznaliśmy Go – bo takie jest znaczenie 85. psalmu Salomona i 10. wersetu, gdzie „Miłosierdzie i prawda spotykają się razem; sprawiedliwość i pokój ucałowały się nawzajem”. Tak więc w 3 rozdziale i 16 wersecie Ewangelii Apostoła Jana: „Tak Bóg umiłował świat, że dał nam swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął (odejść w nieobecność Boga), ale mieć życie wieczne”. (Wejdź w komunię z Nim) Ponadto ikonografia Kościoła, w szczególności gościnność Abrahama – początkowe wersety 18. rozdziału w księdze Rodzaju, nakreśla to niezwykłe wystąpienie powyższych cytatów…….
W kontekście łacińskiego zachodu greckie słowo ELEISON (miłosierdzie) ma po łacinie potrójne znaczenie: MISERICORDIAE! Chociaż składa się ono z dwóch słów MISERERE – łacina = (MISERY) Grecki – CARDIA = (SERCE) słowo CUMPASSIO – Współczucie = (CHODZIĆ Z) podkreśla działanie Trójcy Świętej widzianej na tej świętej Ikonie ikon.
Bóg, który jest Ojcem wszystkich, widzi naszą potrzebę pomocy (Miserere) Bóg Duch słucha wołania naszych serc (cardia) Bóg Syn przyjmuje naszą śmiertelną ramę, aby przywrócić naszą splamioną godność (cumpassio), jak to zostało ponownie wyrażone w rozdziale otwierającym Ewangelii Apostoła Jana.
„Na początku było Słowo… słowem jest Bóg… wszystko stało się przez Niego…
w nim jest życie… światło wszystkich ludzi… światło świeci w ciemności i ciemność nie mogła go przezwyciężyć… przyszedł do tego, co było jego własnym ludem, ale nie przyjęli go.
Wszystkim zaś, którzy go przyjęli, którzy uwierzyli w jego imię, dał moc, aby stali się dziećmi Bożymi, którzy nie urodzili się z krwi, z woli ciała lub woli człowieka, ale z Boga. (Chrzest)
A słowo stało się ciałem i żyło wśród nas i widzieliśmy jego chwałę, chwałę jedynego syna ojca, pełnego łaski i prawdy… łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.
Nikt nigdy nie widział Boga.
(W istocie) To Bóg, jedyny Syn, który jest bliski sercu Ojców, dał Go poznać”.
Kościół prawosławny, który JEST drzewem genealogicznym Chrystusa, naszego Boga i wypełnieniem nowego przymierza (trwający Kościół, który rozpoczął się w starym prawie, został odnowiony przez Jezusa w Nowym Testamencie i pozostaje niezmieniony od pierwszego dnia) pozostaje temu posłuszny. dzień do swojego biskupa: Chrystusa Pana. Gdybyśmy kiedykolwiek zbłądzili i rozpoczęli wyprawy według naszego własnego rozumowania, jak wiele innych denominacji – oderwalibyśmy się od Chrystusa, winorośli i stalibyśmy się przestarzali – bezsilni i pozbawieni wszelkiej łaski i dziedzictwa otrzymanego przez apostołów…..byliśmy ostrzegany przez apostoła Pawła w 1. rozdziale i 8. wersecie jego listu do Kościoła Galacjańskiego;
„Jestem zdumiony, że tak szybko porzucasz tego, który cię powołał w łasce Chrystusa i zwracasz się do innej ewangelii – nie, że istnieje inna ewangelia, ale są tacy, którzy wprowadzają cię w zakłopotanie i chcą wypaczyć ewangelię Chrystus.
Ale nawet jeśli my lub anioł z nieba głosimy wam ewangelię sprzeczną z tym, co wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty! Jak powiedzieliśmy wcześniej, tak teraz powtarzam, jeśli ktoś głosi wam ewangelię sprzeczną z tym, co otrzymaliście, niech będzie przeklęty!
Czy szukam teraz aprobaty ludzkiej, czy aprobaty Boga?
A może staram się zadowolić ludzi?
Gdybym nadal podobał się ludziom, nie byłbym sługą Chrystusa”.
Tak więc wiara w usunięcie gór może wystąpić tylko wtedy, gdy mamy WIARĘ, a nie zwykłą filozofię, którą stosujemy ze względu na towar; wiara spadła do kategorii religii, w której obserwujemy/wyjmujemy z niej to, czego chcemy – cotygodniowy/niedzielny koszyk na zakupy: Niskotłuszczowa doktryna – nie chcemy, aby nam mówiono! Bogate w wapniowe emocje – nie ma ze mną nic złego! Nie jest to więc już wiara, ale osobisty wybór – chociaż Pan dał nam dar wolnej woli, nie możemy mieć tego po swojemu, jeśli chodzi o realność bycia i bycia wpisanym do wiecznej obcowania świętych.
Znaczenie dla nas tutaj we współczesnym społeczeństwie jest trojakie…..
(A)Prywatne objawienia – Archanioł Gabriel podobno ukazał się AL-Ameenowi (Mohamedowi), Józefowi Smithowi (Mormonowi) i wielu innym, którzy wierzą, że stali się drogą, prawdą i życiem, przyjmując fałszywe mesjanistyczne cechy, które dają zgniłe do szpiku kości…
(B)Odejście od patrystyki – współczesne tendencje teologiczne i filozoficzne kryjące się w domach formacji duchownej…………. _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad51905-5c__decc78 bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905__- 136bad5cf58d_ _-336190505
(C)Kompromis wiary – rozgrywanie swoich kart w parafialnych warunkach zgodnie ze status quo (polityka kościelna) w celu awansu i zdobycia prestiżu, zamiast wcielania się w rolę dobrego pasterza, pielęgnowania trzody i otrzymywania z góry łaski, by mieć wiara w usunięcie gór, że tak powiem!
Wieczny! Bóg jest wieczny! Jest i zawsze pozostaje taki sam! Dlatego nic, co pochodzi od Boga, nie może zmienić, zmienić lub zaprzeczać temu, co On umieścił w kamieniu, że tak powiem! W znaczeniu (A) zatytułowanym Prywatne Objawienia, należy raz jeszcze wyjaśnić, że Bóg nie może zmienić swojego zdania, ponieważ Bóg jest i zawsze będzie – nic się nie zmienia dla konfliktu w wieczności (zerwanie komunii w Trójcy Świętej) nie ma, nie ma i nigdy nie będzie! Tak więc, jeśli istota z nieba lub rzekomo święty/prorok na ziemi miałby objawić cokolwiek w imię Boga (IESUS CRISTOS), to nigdy nie może zaprzeczyć temu, co zostało przekazane od Pana, który jest prawdą - bo Bóg nigdy nie mówi podstępnie, ani nie cofa się na swoim słowie! Ponadto istnieje tendencja do niszczenia / niszczenia tego, co zostało ujawnione z powodu osobistego zainteresowania – interpretacje i oczekiwania ludzi niszczą Pismo Święte (Pisma) w celu doprowadzenia do ICH spełnienia, a nie plany Pana!
W kontekście święta Przemienienia czytamy w 9. rozdziale i 28 + wersetach ewangelii Apostoła Łukasza, że Pan został przemieniony/objawił swoją chwałę (niestworzone światło) swoim Apostołom: Piotrowi, Jakubowi i Janowi zamontować Tabor; obecność św. świat, jak napisano w 9. rozdziale i 2. wersecie księgi proroka Izajasza nawołującego:
„Ludzie, którzy chodzą w ciemności, widzieli wielkie światło; ci, którzy żyli w krainie głębokiej ciemności – na nich zaświeciło światło”.
Co więcej, podczas prezentowania Pana w jego świątyni; Tam, gdzie Dzieciątko Chrystusowe zostało przyniesione, aby zostało przedstawione i obrzezane zgodnie z Prawem Mojżesza, Starszy Symeon rozpoznał, że Dzieciątko przyniesione przed nim jest naprawdę Mesjaszem. Dlatego Duch Święty obiecał Symeonowi, że nie zakosztuje śmierci, dopóki nie zobaczy Zbawiciela, a przy tym, jak zapisano w 2 rozdziale i 29 + wersetach w ewangelii Apostoła Łukasza, on (Symeon) powiedział: „…….Moje oczy mają ujrzał swoje zbawienie, które przygotowałeś dla wszystkich ludzi, światło oświecające pogan i chwałę twego ludu, Izraela”. (Izrael nie jest obecnie rozumiany jako naród, ale my, ochrzczeni, jesteśmy teraz dziedzictwem Pana i Kościołem nowo narodzonym!)
Pan w 4. rozdziale i 21.+ wersetach ewangelii Marka Apostoła napomina, że musimy żyć w świetle (żyć w Jezusie – Bóg objawił się człowiekowi) ponieważ „Czy ktoś zapaliłby lampę, a następnie położyłby ją pod koszem lub łóżko? Oczywiście nie! Lampa jest umieszczona na stojaku, gdzie świeci jej światło. (stąd żadne oszustwo w Bogu)…….im uważniej słuchasz, tym więcej zrozumienia będzie dane…..i więcej otrzymasz.”(Dary Ducha są udzielane w sakramencie chrztu/potwierdzenia – Łaska = wolna dar) W ten sposób idea ponownego narodzenia urzeczywistnia się w chrzcie i chrzcie!
Zastanawiając się więc nad tym tematem światła – światła, które było widziane na Taborze – objawiła się chwała Pana; Deifikacja – Chrystus, który jest światłem żyje w nas chrześcijan! Stąd, jeśli kiedykolwiek zostanie pokonany przez niezdrową doktrynę; trwamy twardo przy męczennikach (tych, którzy dawali świadectwo o Chrystusie przez krew) męczennicy to święci, którzy nie oddali życia dla zdobycia prestiżu, nie chodzili zabijając innych w imię Boga, ale byli ludźmi, którzy żyli swoje życie i czcili Pana tak, jak szanuje się małżonka w małżeństwie: woląc stracić swoje życie, niż zdradzić ukochaną osobę!
Co więcej, tak jak męczennicy, musimy stać mocno w wierze – nie pozwalając, by najbardziej przekonujące kłamstwa świata zaślepiły nas od prawdy. Niestety, wielu, którzy mogą myśleć, że są chrześcijanami z powodu otrzymanych sakramentów, ale nimi nie żyją, zostało zaślepionych ciemnością ignorancji; Jestem dobrą osobą i wszystko będzie dobrze! Jeśli jesteśmy dobrzy, to wywodzimy się z dobroci i zawsze chcielibyśmy iść do Tego, który JEST źródłem wszelkiego dobra, które należy codziennie wzmacniać i uzupełniać. Dlatego, jeśli rzeczywiście jesteśmy tak dobrzy, za jakich się uważamy, wtedy będziemy mieli mądrość, by płynąć przez mroczne morze wątpliwości i oszustwa, trenując przez takie prądy niepewności ze światłem nadziei i pewności, które w nas mieszka – zakotwiczając się w Chrystus kamieniem węgielnym gmachu naszej wiary i istnienia!
Wreszcie, po przyjęciu Pana w Komunii Świętej, my (lud Pański, dziedzictwo i Kościół) potwierdzamy dar wiary, który otrzymaliśmy w chrzcie. W związku z tym zostaliśmy przyjęci jako Własne Pana przez boskie polecenie zapisane w 28. rozdziale i 19. wersecie ewangelii Apostoła Mateusza o wniebowstąpieniu Pana, gdzie tchnął na swoich Apostołów udzielając łaski i zlecił im, aby stali się rybakami ludzi słowami: „Idźcie więc i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego i ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. I pamiętaj, jestem z tobą zawsze, do końca wieku.”
Tak więc w Boskiej Liturgii słowami św. Jana Chryzostoma my, którzy jesteśmy pomazańcami Pana (wspólnotą świętych) śpiewamy z dziękczynieniem:
„Widzieliśmy, jak prawdziwe Światło dla Ciebie, Panie Jezu, zostało uznane za światło oświecające pogan przez Symeona i Twoich apostołów Piotra, Jakuba i Jana, ujrzeli światło Twojego przemienienia! Otrzymaliśmy Duch niebieski dla was tchnął na waszych apostołów i przez nich uświęcił nowe kapłaństwo i uświęcił wszystkich ludzi, którzy uczestniczą w twoich tajemnicach! Znaleźliśmy prawdziwą Wiarę, wielbiąc niepodzielną Trójcę, która nas zbawiła, ponieważ nakazałeś wszystkim narodom ochrzcić się w Twoje imię; oddajemy Ci całą chwałę i cześć!
