JAK MY
PRZYSZŁY BYĆ
Podobnie jak ojciec Antonio, Australia została opanowana przez narodową ortodoksję, tak jak miało to miejsce we Włoszech i na innych obszarach… jest albo grecki, albo słowiański: nie możesz być australijskim i prawosławnym, ponieważ (w ich mniemaniu) jest to zbyt bliskie herezji ! Kiedy służyłem Kościołowi słowiańskiemu (rosyjskiemu) (za granicą), otrzymując sukcesję daną św. – Język kościelny) wymawiano zbyt serbsko, a za mało rosyjski! Podobnie, gdy służyłem Grekom (prawdziwym prawosławnym chrześcijanom) otrzymując sukcesję św. Chryzostomosa z Floriny,
Ja (ojciec Raffaele) jako ksiądz został upomniany za to, że nie posiadałem klasycznej znajomości greki, która brzmiała zbyt włosko, i dalej narzekałem, że moje włosy powinny być długie, żebym mógł je związać w kucyk i wyglądać jak porządny atonit (mnich z Mt. Athos) nie krótki – to nie pomaga, gdy ktoś jest kulą!
Wielu duchownych (nawróconych i kołyski) tęskniło za tym, aby Australia miała (stała się) własnym Kościołem, ale nie mieli odwagi wyjść ze swoich stref komfortu i sprawić, by coś się wydarzyło. Oczywiście, kiedy się to robi, tracą status, towary i inne tego typu przekłady, ale ja nie miałam nic do stracenia, a doświadczenie nauczyło mnie, a Pan nieustannie napomina w Ewangeliach: „NIE BÓJ SIĘ!” Zaapelowałem więc do Synodu o przysłanie kogoś, kto zajmie się tu sytuacją, co jest nie do zniesienia, zwłaszcza gdy prywatne komitety przechwytują budynki kościelne i prowadzą je jako interes; zatrudnianie i zwalnianie w wolnym czasie, co jest całkowicie niekanoniczne, ponieważ nie mają prawa do administracji.
Jakkolwiek sympatyczny był Synod, istniała niezwykła niechęć do falowania z powodu towarów, które zbierali z komitetów tutaj. Tak więc, będąc pochodzenia włoskiego, ja (ojciec Raffaele) zaapelowałem do Kościoła w Rzymie (2015AD) w sprawie tej nieznośnej sytuacji, w której zostałem umieszczony jako administrator (archimandryta) Kościoła australijskiego (2016AD) aż do odwołania. W ten sposób synod poinformował mnie, że odbędą się wybory na biskupa, który będzie nadzorował nasze sprawy. Prawo kanoniczne stanowi, że każdy duchowny w diasporze musi podlegać administracji Kościoła, z którego pochodzi. W ten sposób zostałem wybrany biskupem ziem australijskich (2017AD) i zostałem wezwany do Rzymu we wrześniu na konsekrację.