CO ROBIĆ?
MY
ROBIĆ?
Oprócz zgromadzenia jako ciało Chrystusa Kościoła, który składa się z różnych ludzi ze wszystkich środowisk niezależnie od tego; kontynuujemy tradycję Apostołów – Kościoła, który nie jest ufundowany jako ciało! Raczej my, duchowni i świeccy, jako grono wierzących pracujemy (praca jak wszyscy inni) dla naszego dobrego stanu w każdym domu i umożliwiamy istnienie jako Kościół!
Dlatego szczególnie nasi duchowni mają dobrą etykę pracy i pochodzą z różnych środowisk; niektórzy są nauczycielami, inni w branży handlowej, podczas gdy inni są uzdolnieni w sztuce. Kiedy zbieramy się na mistyczną cześć żywego Boga, jest to czysto dobrowolne – żadne stypendium nie jest przyznawane ani dokonywane; gromadzimy się wokół Chrystusa i Jego Apostołów na Niebiańską Liturgię poprzez owoce naszej pracy, które Mu ofiarowujemy!
Nie pożądałem niczyjego srebra, złota ani odzieży. Wy sami wiecie, że te moje ręce zaspokoiły potrzeby moje i moich towarzyszy. We wszystkim, co zrobiłem, pokazałem wam, że taką ciężką pracą musimy pomagać słabym, pamiętając słowa samego Pana Jezusa: „Więcej szczęścia jest w dawaniu niż w braniu! (Dz. 20: 33-35)
Widzieliśmy, jak prawdziwe Światło dla Ciebie, Panie Jezu, zostało uznane za światło oświecające pogan przez Symeona i Twoich apostołów Piotra, Jakuba i Jana, ujrzeli światło Twojego przemienienia! Otrzymaliśmy Duch niebieski dla was tchnął na waszych apostołów i przez nich uświęcił nowe kapłaństwo i uświęcił wszystkich ludzi, którzy uczestniczą w twoich tajemnicach! Znaleźliśmy prawdziwą Wiarę, wielbiąc niepodzielną Trójcę, która nas zbawiła, ponieważ nakazałeś wszystkim narodom ochrzcić się w Twoje imię; oddajemy Ci całą chwałę i cześć!
Tak więc piękno Kościoła Apostolskiego polega na tym, że trzyma się z dala od pułapek instytucjonalizmu, aby nie popełnić błędu, nie naruszając integralności Ewangelii w celu zdobycia prestiżu i towarów poprzez światowe standardy, jak niestety mają inni! Nie unikamy też tych, którzy zostali powołani przez Boga w święceniach kapłańskich, a mimo to mają po swojej stronie bratnią duszę! Zbieramy się tak, jak ci, którzy przybyli przed nami, przekazując prawdziwą wiarę, która stała się istotna dla naszego świata, naszych czasów.
Dlatego gromadzimy się w mistycznym pięknie, rzeczywistości i prostocie ortodoksji, która nie przestaje przemawiać do serc pragnących być napełnionym i kochanym przez Bożą interwencję. W ten sposób towarzyszymy ludziom w modlitwie, aby Jezus Pan ponownie narodził się w kołysce naszych serc, ponieważ uświadamiamy sobie, że nic nie może nas oddzielić od tego Testamentu Jego Miłości!
Poza formalnymi studiami, które są podejmowane i prowadzone przez biskupa i jego prezbiterów, kandydaci do posługi święceń nie są pozostawieni w odosobnieniu sal wykładowych, raczej są jak zawsze; stworzony do pełnego uczestnictwa w żywej wierze poprzez zdobywanie teologii poprzez Cykl Boskich Nabożeństw!
Tak więc w Boskiej Liturgii słowami św. Jana Chryzostoma my, którzy jesteśmy pomazańcami Pana (świętymi obcowaniem) śpiewamy dziękczynienie: