GDZIE
MY
ZEBRAĆ
Testem z biegiem czasu było to, że Kościoły prawosławne, które wyznają Starsze Tradycje w diasporze, nie posiadają budynków kościelnych – są one własnością komitetów, powierników i prywatnych korporacji (bractwa), jakkolwiek niekanonicznych (niezgodnych z prawem). (administracja) jest pozostawiona pod opieką kilku księży, którzy są wyznaczani przez komitety (pełniących obowiązki BISKUPÓW w garniturze i krawacie), aby je nadzorować (cięcie dla wszystkich, którzy ciągną linę) wszystko w imieniu biskupów nadzoruje (najgorszy koszmar)!
W związku z tym, kiedy mianowani są biskupi, pojawiają się wszelkiego rodzaju wymówki, a rzeczywistość jest taka, że tacy (ja jako prawowity biskup) nie są mile widziani w naszych własnych kościołach wśród naszych własnych ludzi, ponieważ jest to złe dla przepływu biznesu, który istniał od pierwszego dnia . Tak więc, jak to jest w zwyczaju, a ja uczyniłem obowiązkowym w tym Świętym Egzarchacie, każdy duchowny ma kaplicę (św. Bazylego, św. Marka i św. Hermana, św. W ten sposób cały Kościół (my) zbiera się w święta w określonym miejscu (ze względu na bezprawną sytuację) – jakkolwiek staje się to niepożądane, jest to raczej problematyczne ze względu na ograniczenie używania świec i kadzideł, które zalicza się do kategorii zagrożeń wzdłuż z ograniczeniami czasu i hałasu!
W ten sposób zostaliśmy pobłogosławieni, że Siostry i Wspólnota Dobrego Pasterza udzieliły nam uprzejmości zgromadzenia się na modlitwę i służbę w ich wspaniałej kaplicy klasztornej (ul. 1 St Heliers) w Abbotsford. Dlatego wszystkie najważniejsze wydarzenia w kalendarzu kościelnym są obchodzone w ich kaplicy wieczorami we współczesnym języku angielskim ze względu na harmonogram pracy wszystkich. Wszyscy są mile widziani niezależnie od przyłączenia się do nas (sprawdź harmonogram wydarzeń) dla Starożytnych Obrzędów Świętej Matki Kościoła!
Minął więc tydzień po tych wszystkich wydarzeniach i Tomasz został zebrany z braćmi zamkniętymi w górnym pokoju, ponieważ ukrywali się z obawy przed kolegium kapłańskim. Widzieli obecność swego Pana pośród nich, który ich pozdrawiał, mówiąc: „Pokój wam!” Następnie Jezus zwrócił się do Tomasza, mówiąc: „Wyciągnij palcami i zbadaj moje rany – nie wątp, ale wierz!” Na to Tomasz wykrzyknął: „Pan mój i Bóg mój!” Wtedy Jezus odpowiedział: „Mówisz to, ponieważ widziałeś i badałeś mnie… Błogosławieni, którzy mnie nie widzą, ale w wierze wierzą w Moje Imię!” _cc781905-5cde-3194-bad- 5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_(J 20:26-29)
